ကလေးတွေက အိပ်ချိန် မတူဘူး။

ကလေးအိပ်

ကျွန်ုပ်တို့ လူကြီးများသည် အိပ်စက်ခြင်း၏ စွမ်းအားနှင့်လည်း ရင်းနှီးကြသည်။ ဘဝမှာ အခြားအရာအများစုနဲ့မတူဘဲ၊ ကျွန်ုပ်တို့ဟာ မိမိကိုယ်ကို အားစိုက်ထုတ်ခြင်းဖြင့် အိပ်စက်ခြင်းကို မရနိုင်ပါ။ ဆန့်ကျင်ဘက်အနေနှင့် အိပ်စက်ခြင်းသည် အပန်းဖြေခြင်းမှ ဆင်းသက်လာခြင်းဖြစ်သည်။ ငါတို့ကိုရှာရမယ်၊ ငါတို့သူ့ကိုရှာရမယ်။ သဘာဝတရားက အကြောင်းပြချက်ကောင်းကောင်းနဲ့ ဒီပုံစံကို ဖန်တီးခဲ့တာပါ။ အိပ်ပျော်တဲ့အခါ ထိန်းချုပ်မှုအားလုံးကို စွန့်လွှတ်ပါတယ်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် အကာအကွယ်မဲ့၊ တုံ့ပြန်မှုမရှိ၊ စွမ်းအားမရှိသူများဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် အိပ်စက်ခြင်းသည် အချို့သော အခြေအနေများတွင်သာ ဖြစ်နိုင်သည် - ဆိုလိုသည်မှာ ကျွန်ုပ်တို့ လုံခြုံပြီး လုံခြုံသည်ဟု ခံစားရသောအခါတွင်သာ ဖြစ်ပွားနိုင်သည်။ အပြင်မှာ ဝံပုလွေမဟောင်ဘူး၊ အိပ်ရာမဝင်ခင် အိမ်ရှေ့တံခါးသော့ကို တကယ်ဖြုတ်မလားဆိုပြီး နှစ်ခါပြန်စဉ်းစားတာ အံ့သြစရာတော့ မဟုတ်ပါဘူး။ လုံခြုံတယ်လို့ ခံစားရတဲ့အခါမှသာ စိတ်ကို ဖြေလျှော့နိုင်မှာပါ။ ကျွန်ုပ်တို့ စိတ်အေးလက်အေးရှိမှသာ အိပ်နိုင်မည်ဖြစ်သည်။

ကလေးတွေကော။ အတူတူပါပဲ။ သူတို့လည်း သဲသမားကို အခြေအနေပေးတယ်။ ပြီးတော့ မိဘတွေက သူတို့ဘာတွေလဲဆိုတာ မြန်မြန်လေ့လာပါ။ ဟုတ်တယ်၊ ကလေးတွေက ပြည့်ချင်တယ်၊ နွေးချင်တယ်၊ ပင်ပန်းချင်တယ် (တခါတရံ ငါတို့မေ့သွားတယ်)။ ဒါပေမယ့် သူတို့မှာလည်း မေးစရာရှိတယ်၊ ငါက လုံခြုံတယ်၊ ကာကွယ်တယ်၊ လုံခြုံမှာလား။

ဆိုလိုတာက အရာနှစ်ခု

ကလေးငယ်များသည် ၎င်းတို့၏ လုံခြုံမှုကို မည်သို့ခံစားရသနည်း။ အရွယ်ရောက်ပြီးသူများနှင့်မတူဘဲ၊ ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့ကိုယ်တိုင် ဖန်တီးထားခြင်းမဟုတ်ဘဲ၊ ၎င်းမှာ ကောင်းမွန်သောအရာဖြစ်သည်- ကလေးငယ်တစ်ဦးတည်းက ဝံပုလွေတစ်ကောင်ကို မည်သို့ကြောက်လန့်နိုင်မည်နည်း။ မီးငြိမ်းသွားသောအခါ ဖုံးအုပ်ထားရန် တစ်ယောက်တည်း မည်သို့အာမခံနိုင်မည်နည်း။ နှာခေါင်းမှာထိုင်နေတဲ့ ခြင်တွေကို တစ်ယောက်တည်း ဘယ်လို မောင်းထုတ်နိုင်မလဲ။ ကလေး ငယ်များသည် ကလေးသူငယ်အား ကာကွယ်စောင့်ရှောက်ရန် သဘာဝအတိုင်း တာဝန်ရှိသော သူများထံမှ ၎င်းတို့၏ လုံခြုံမှုကို ခံစားကြရသည်- ၎င်းတို့၏ မိဘများ။ ဤအကြောင်းကြောင့်၊ ကလေးငယ်တစ်ယောက် ပင်ပန်းလာသည်နှင့်အမျှ အလားတူ ဆိုးယုတ်မှုများက အမြဲဖြစ်ပေါ်တတ်သည်- ယခု မမြင်နိုင်သော ရာဘာတစ်မျိုးသည် သူ့အတွင်း၌ တင်းကျပ်လာကာ၊ ၎င်းသည် သူအသိဆုံး ပြုစုစောင့်ရှောက်ပေးသူထံ စွမ်းအားဖြင့် တွန်းပို့ပေးပါသည်။ တစ်ယောက်မှမတွေ့ရင် ကလေးက စိတ်တိုပြီး ငိုတယ်။ တင်းမာမှုများသည် သဲသဲကို လွှတ်လိုက်ရန် အာမခံပါသည်။ . .

ဒါတွေအားလုံးတော့ မဟုတ်ပါဘူး။ ကလေးလေးတွေက နောက်ထပ် အမွေအနှစ်တွေကို ဘဝထဲကို ယူဆောင်လာပေးတယ်။ လူသားကလေးများသည် အခြားနို့တိုက်သတ္တဝါများနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါက အလွန်ရင့်ကျက်သောအခြေအနေတွင် မွေးဖွားလာကြသည်။ ထို့ထက်၊ ဦးနှောက်သည် အစပိုင်းတွင် ကျဉ်းမြောင်းသော အတိုင်းအတာဗားရှင်းတွင်သာ တည်ရှိသည် - ၎င်းသည် ပထမသုံးနှစ်အတွင်း ၎င်း၏အရွယ်အစားကို သုံးဆတိုးရန် လိုအပ်သည်။ ဒီလို ကြီးထွားဖွံ့ဖြိုးလာမှုဟာ ကလေးတွေရဲ့ အိပ်စက်ခြင်းအပေါ်လည်း သက်ရောက်မှုရှိပါတယ်။ ကလေး၏ ဦးနှောက်သည် အိပ်ပျော်သွားသည့်တိုင် အချိန်အတော်ကြာအောင် နှိုင်းယှဥ်တက်ကြွနေသေးသည် - ၎င်းသည် ချိတ်ဆက်မှုအသစ်များကို ဖန်တီးပေးပြီး စကားလုံး၏ အမှန်ကန်ဆုံးသဘောဖြင့် ကြီးထွားလာသည်။ ၎င်းသည် စွမ်းအင်များစွာလိုအပ်သည် - ထို့ကြောင့် ကလေးငယ်များသည် “သူတို့၏ဘက်ထရီအားပြန်သွင်းရန်” မကြာခဏနိုးထလာကြသည်။ ထို့အပြင်၊ ဤအရွယ်ရောက်ပြီးသောအိပ်စက်ခြင်းသည် ပေါ့ပါးပြီး အိပ်မက်များပြည့်နှက်နေသည် - ထို့ကြောင့် ကလေးများသည် ထပ်၍မလန့်ဘဲ မကြာခဏ နှိမ့်ချ၍မရပါ။

ကလေးတွေ ဘယ်လိုအိပ်လဲ။

ကလေး ငယ်များသည် လူကြီးများထက် ကွဲပြားစွာ အိပ်ရသည့် အကြောင်းရင်းကောင်းများ ရှိပါသည်။ ကလေးတွေရဲ့ အိပ်စက်ခြင်းနဲ့ ပတ်သက်ပြီး သိထားတဲ့အရာတွေကို အကျဉ်းချုပ်ကြည့်ရအောင်။

ငယ်ရွယ်သောကလေးများတွင် အိပ်စက်ခြင်းဆိုင်ရာ လိုအပ်ချက်များမှာ အလွန်ကွဲပြားပါသည်။ အချို့ကလေးများသည် “အစာ၏ ကောင်းသော ဇီဝဖြစ်စဉ်များ” ဖြစ်သောကြောင့် အချို့က အိပ်စက်ခြင်းအတွက် ကောင်းမွန်သော ဇီဝဖြစ်စဉ်များ ဖြစ်ပုံရပြီး အပြန်အလှန်အားဖြင့်၊ မွေးကင်းစကလေးများတွင် တစ်နေ့လျှင် ၁၁ နာရီ အိပ်ရပြီး အချို့ကလေးများသည် တစ်နေ့လျှင် နာရီ ၂၀ (ပျမ်းမျှ ၁၄.၅ နာရီ) အိပ်ကြသည်။ အသက် ၆ လတွင် အချို့ကလေးငယ်များသည် ၉ နာရီကြာနိုင်ပြီး အချို့ကလေးများသည် ၁၇ နာရီအထိ လိုအပ်သည် (ပျမ်းမျှအားဖြင့် ယခုအခါ ၁၃ နာရီ အိပ်စက်ကြသည်)။ ဘဝ၏ဒုတိယနှစ်တွင်၊ နေ့စဥ်အိပ်စက်မှုလိုအပ်ချက်သည် ကလေးပေါ်မူတည်၍ ပျမ်းမျှ 12 နာရီ - အပေါင်း သို့မဟုတ် အနုတ် 2 နာရီဖြစ်သည်။ အသက် 5 နှစ်အရွယ်တွင် အချို့ကလေးငယ်များသည် 9 နာရီနှင့် ဖြတ်သန်းနိုင်သော်လည်း အချို့က 14 နာရီ လိုအပ်နေသေးသည်။ . .

ကလေးလေးတွေက စည်းချက်တစ်ခုရှာဖို့ အချိန်အတော်ကြာပါတယ်။ မွေးကင်းစကလေးငယ်၏ အိပ်ချိန်ကို နေ့ရောညပါ အညီအမျှ ခွဲဝေပေးသော်လည်း နှစ်လမှ သုံးလအထိ ပုံစံတစ်မျိုးကို မြင်တွေ့နိုင်သည်- ယခုအခါ ကလေးငယ်များသည် ညဘက်တွင် ပိုမိုအိပ်စက်လာကြသည်။ မည်သို့ပင်ဆိုစေကာမူ၊ ငါးလမှခြောက်လအရွယ်ကလေးအများစုသည် နေ့ခင်းဘက်သုံးအိပ်မှတစ်ရေးတစ်မောအိပ်နေကြဆဲဖြစ်ပြီး လအနည်းငယ်အကြာတွင် အများစုမှာ နေ့ခင်းဘက်နှစ်မှေးမှေးမှိန်သွားနိုင်သည်။ လမ်းလျှောက်နိုင်သည်နှင့်တပြိုင်နက် အများစုမှာ တစ်ရေးတစ်မော တစ်ရေးတစ်မော ကျေနပ်နေကြသော်လည်း အားလုံးမဟုတ်ကြပါ။ နောက်ဆုံး သူတို့လေးငါးယောက် အရွယ်ရောက်လာတော့ ဒါက ကလေးအများစုအတွက် သမိုင်းပါပဲ။

ကလေးတစ်ညလုံး မနားဘဲ အိပ်ရတာ ရှားပါတယ်။ သိပ္ပံပညာတွင် ကလေးအား ညသန်းခေါင်မှ နံနက် ၅ နာရီအထိ တိတ်ဆိတ်နေပါက မိဘများအဆိုအရ ညလုံးပေါက်အိပ်စက်သူဟု သတ်မှတ်ခံရပါသည်။ အသက်၏ပထမခြောက်လတွင် (မိဘများအဆိုအရ) မွေးကင်းစကလေးများ၏ 86 ရာခိုင်နှုန်းသည် ညဘက်တွင် ပုံမှန်ထသည်။ ၎င်းတို့အနက်မှ လေးပုံတစ်ပုံခန့်သည် သုံးကြိမ် သို့မဟုတ် ထို့ထက်ပိုသည်။ 13 နှင့် 18 လကြားတွင် ကလေးငယ်များ၏ သုံးပုံနှစ်ပုံသည် ညဘက်တွင် ပုံမှန်နိုးနေသေးသည်။ ယေဘုယျအားဖြင့် ယောက်ျားလေးများသည် မိန်းကလေးများထက် ညဘက်တွင် မကြာခဏ နိုးထလေ့ရှိသည်။ မိဘအိပ်ရာပေါ်ရှိ ကလေးငယ်များသည် မကြာခဏ သတင်းပို့ကြသည် (သို့သော် အချိန်တိုတိုအတွင်း...)။ မိခင်နို့တိုက်ကျွေးသောကလေးများသည် ယေဘူယျအားဖြင့် နို့မတိုက်သောကလေးများထက် တစ်ညတာ နောက်ကျပြီးမှ အိပ်လေ့ရှိသည်။

အိပ်ရန်နည်းလမ်းများ

ကလေး၏ အိပ်စက်ခြင်းဖော်မြူလာသည် အခြေခံအားဖြင့် အရွယ်ရောက်ပြီးသူနှင့် မတူပါ- ကလေးသည် အိပ်ရာဝင်ချိန်တွင် မောပန်း၊ နွေးထွေးပြီး ပြည့်ဝချင်ရုံသာမကဘဲ လုံခြုံသည်ဟုလည်း ခံစားလိုပါသည်။ ဒီလိုလုပ်ဖို့၊ အရွယ်ရောက်ပြီးသားအဖော်တွေကို အရင်ဆုံးလိုအပ်တယ် - ကလေးတစ်ယောက်က တခြားတစ်ယောက်ထက် ပိုအရေးတကြီးလိုအပ်တယ်၊ ကလေးတစ်ယောက်က တခြားတစ်ယောက်ထက် ပိုကြာတယ်။ ကလေးသည် အိပ်နေစဉ်တွင် ထိုကဲ့သို့ မေတ္တာပါသော အထောက်အပံ့ကို ထပ်ခါတလဲလဲ တွေ့ကြုံခံစားရပါက၊ ၎င်းသည် ၎င်း၏ ကိုယ်ပိုင်လုံခြုံရေး၊ ၎င်း၏ ကိုယ်ပိုင် “အိပ်စက်ခြင်းအိမ်” ကို တဖြည်းဖြည်း တည်ဆောက်ပေးသည်။

ထို့ကြောင့် ကလေးအိပ်ရာဝင်သောအခါတွင် အရေးကြီးဆုံးအချက်မှာ ကလေးများအား ရုတ်တရက် အိပ်ပျော်စေမည့် ပြဿနာမရှိစေမည့် နည်းလမ်းကောင်းတစ်ခုကို ရှာဖွေရန် မိဘများ ထင်မြင်ယူဆသည့်အခါ နားလည်မှုလွဲမှားခြင်းဖြစ်ပါသည်။ မရှိပါ၊ အကယ်၍ ၎င်းသည် အိမ်နီးချင်း၏ ကလေးအတွက်သာ အလုပ်လုပ်ပါသည်။

ကလေးများသည် သဘာဝအတိုင်း မျှော်လင့်ထားသည့် မိတ်သဟာယကို ရရှိပါက ပျက်ပြားသွားလိမ့်မည်ဟူသော အထင်လွဲမှုတစ်ခုလည်းဖြစ်သည်။ လူ့သမိုင်း၏ 99% အတွက်၊ တစ်ယောက်တည်း အိပ်ပျော်နေသော ကလေးငယ်သည် နောက်နေ့မနက်တွင် ကျားတစ်ကောင်၏ ဖမ်းဆီးခေါ်ဆောင်သွားခြင်း၊ မြွေကိုက်ခံရခြင်း သို့မဟုတ် ရုတ်တရက် အအေးဒဏ်ကြောင့် အေးခဲသွားခြင်းဖြစ်မည်။ သို့သော် သေးငယ်သောကလေးများသည် သန်မာပြီး အမှီအခိုကင်းရန် လိုအပ်သည်။ အနီးအပါးမှာ နှိမ့်ချမနေနဲ့!

ပြီးတော့ ကလေးတွေဟာ သူတို့ဘာသာသူတို့ မအိပ်နိုင်ရင် အိပ်ရေးပျက်တယ်လို့ မယူဆသင့်ပါဘူး။ ၎င်းတို့သည် အခြေခံအားဖြင့် စုံလင်စွာ အလုပ်လုပ်ပါသည်။ စပိန်ကလေးအထူးကုဆရာဝန် Carlos Gonzales က တစ်ခါက ဒီလိုပြောခဲ့တယ်– “ငါ့မွေ့ရာကို ဖယ်ပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ အိပ်ခိုင်းရင် အိပ်ပျော်ဖို့ အရမ်းခက်လိမ့်မယ်။ အိပ်မပျော်ခြင်းကို ခံစားနေရသည်ဟု ဆိုလိုပါသလား။ ဘယ်ဟုတ်မလဲ! မွေ့ရာကို ပြန်ပေးပါ၊ ငါဘယ်လောက်ကောင်းကောင်း အိပ်နိုင်တယ်ဆိုတာ မင်းမြင်လိမ့်မယ်။ ကလေးကို သူ့အမေနဲ့ ခွဲထားပြီး အိပ်ပျော်ဖို့ ခက်နေတယ်ဆိုရင် အိပ်မပျော်တဲ့ ဝေဒနာကို ခံစားနေပါသလား။ သူ့အမေကို ပြန်ပေးလိုက်ရင် သူဘယ်လောက်ကောင်းကောင်း အိပ်ပျော်နေတာကို မင်းမြင်လိမ့်မယ်!"

ယင်းအစား ကလေးအား အချက်ပြသည့်နည်းလမ်းကို ရှာဖွေခြင်းအကြောင်းဖြစ်သည်- ဤနေရာတွင် သက်တောင့်သက်သာရှိနိုင်သည်၊ ဤနေရာတွင် အနားယူနိုင်ပါသည်။ ပြီးရင် နောက်တစ်ဆင့်က အိပ်ရေးဝအောင် လုပ်တယ်။