Οι παθιασμένες επιχειρήσεις ξεκινούν συχνά σε ένα γκαράζ. Ο Peter Orinsky ανέπτυξε και κατασκεύασε την πρώτη παιδική σοφίτα για τον γιο του Felix πριν από 33 χρόνια. Έδινε μεγάλη σημασία στα φυσικά υλικά, το υψηλό επίπεδο ασφάλειας, την καθαρή κατασκευή και την ευελιξία για μακροχρόνια χρήση. Το καλά μελετημένο και μεταβλητό σύστημα κρεβατιών έτυχε τόσο καλής υποδοχής που με τα χρόνια εμφανίστηκε η επιτυχημένη οικογενειακή επιχείρηση Billi-Bolli με το ξυλουργείο της ανατολικά του Μονάχου. Μέσω εντατικών ανταλλαγών με πελάτες, η Billi-Bolli αναπτύσσει συνεχώς τη γκάμα των παιδικών επίπλων της. Γιατί οι ικανοποιημένοι γονείς και τα χαρούμενα παιδιά είναι το κίνητρό μας. Περισσότερα για εμάς...
Τα παιδιά πρέπει να παίζουν - για αρκετές ώρες την ημέρα, όσο το δυνατόν πιο ανεξάρτητα και ανενόχλητα, μαζί με άλλα παιδιά, τόσο σε εσωτερικούς όσο και σε εξωτερικούς χώρους. Όποιος πιστεύει ότι το παιχνίδι είναι μια άχρηστη ενασχόληση, άσκοπα παιδικά πράγματα ή ένα απλό τέχνασμα, κάνει λάθος. Το παιχνίδι είναι το πιο επιτυχημένο εκπαιδευτικό και αναπτυξιακό πρόγραμμα, η υπέρτατη πειθαρχία της μάθησης και η καλύτερη διδακτική στον κόσμο! Μάθετε γιατί εδώ.
Από τη Margit Franz, συγγραφέα του βιβλίου "Απλά παίζω ξανά σήμερα - και μαθαίνω πολλά στην πορεία!"
Οι άνθρωποι είναι "homo sapiens" και "homo ludens", δηλαδή σοφοί και παιχνιδιάρηδες. Το παιχνίδι είναι ίσως μια από τις αρχαιότερες πολιτιστικές τεχνικές της ανθρωπότητας. Οι άνθρωποι μοιράζονται το ένστικτο του παιχνιδιού με πολλά άλλα θηλαστικά. Επειδή η εξέλιξη παρήγαγε αυτή τη συμπεριφορά, η παρόρμηση για παιχνίδι είναι βαθιά ριζωμένη στους ανθρώπους. Κανένα ανθρώπινο παιδί δεν χρειάζεται να υποκινηθεί, να παρακινηθεί ή να ενθαρρυνθεί να παίξει. Απλώς παίζουν - οπουδήποτε και οποτεδήποτε.
Όπως το φαγητό, το ποτό, ο ύπνος και η περιποίηση, το παιχνίδι είναι μια βασική ανθρώπινη ανάγκη. Για τη μεταρρυθμιστική δασκάλα Μαρία Μοντεσσόρι, το παιχνίδι είναι η δουλειά του παιδιού. Όταν τα παιδιά παίζουν, είναι σοβαρά και συγκεντρωμένα στο παιχνίδι τους. Το παιχνίδι είναι η κύρια ενασχόληση του παιδιού και ταυτόχρονα μια αντανάκλαση της ανάπτυξής του. Το αυτενεργό παιχνίδι προωθεί τις διαδικασίες μάθησης και ανάπτυξης των παιδιών με ποικίλους τρόπους.
Κανένα παιδί δεν παίζει με την πρόθεση να μάθει κάτι χρήσιμο. Τα παιδιά παθιάζονται με το παιχνίδι επειδή το απολαμβάνουν. Απολαμβάνουν τις αυτοκαθοριζόμενες ενέργειές τους και την αυτοαποτελεσματικότητα που βιώνουν. Τα παιδιά είναι από τη φύση τους περίεργα και η περιέργεια είναι το καλύτερο διδακτικό εργαλείο στον κόσμο. Δοκιμάζουν ακούραστα νέα πράγματα και αποκτούν πολύτιμη εμπειρία ζωής με αυτόν τον τρόπο. Η μάθηση μέσω του παιχνιδιού είναι ευχάριστη, ολιστική μάθηση, επειδή συμμετέχουν όλες οι αισθήσεις - ακόμη και οι λεγόμενες ανοησίες.
Μια από τις κύριες λειτουργίες του παιχνιδιού με πολλή κίνηση είναι η εκπαίδευση του νεανικού σώματος. Οι μύες, οι τένοντες και οι αρθρώσεις ενισχύονται. Οι ακολουθίες κινήσεων δοκιμάζονται, συντονίζονται και προβάλλονται. Με αυτόν τον τρόπο επιτυγχάνονται όλο και πιο σύνθετες ενέργειες. Η χαρά της κίνησης γίνεται ο κινητήριος μοχλός της υγιούς ανάπτυξης, έτσι ώστε να αναπτυχθεί η επίγνωση του σώματος, η συνείδηση, ο έλεγχος, η ασφάλεια της κίνησης, η αντοχή και η απόδοση. Η σωματική άσκηση και η συναισθηματική εμπλοκή προκαλούν ολόκληρη την προσωπικότητα. Όλα αυτά προάγουν τη συνολική προσωπική ανάπτυξη. Τα κρεβάτια περιπέτειας και παιχνιδιού μπορούν επίσης να συμβάλουν σημαντικά εδώ. Ιδιαίτερα επειδή η "εκπαίδευση" πραγματοποιείται καθημερινά και παρεμπιπτόντως.
Αυτό που αρχικά φαίνεται να είναι μια αντίφαση είναι στην πραγματικότητα μια ονειρική ομάδα, επειδή το παιχνίδι είναι ο καλύτερος δυνατός τρόπος για να ενθαρρύνουμε τα παιδιά. Είναι η στοιχειώδης μορφή μάθησης στην παιδική ηλικία. Τα παιδιά κατανοούν τον κόσμο μέσα από το παιχνίδι. Οι ερευνητές του παιχνιδιού και της παιδικής ηλικίας υποθέτουν ότι ένα παιδί πρέπει να έχει παίξει ανεξάρτητα για τουλάχιστον 15.000 ώρες μέχρι να ξεκινήσει το σχολείο. Αυτό σημαίνει περίπου επτά ώρες την ημέρα.
Όταν παρατηρούμε τα παιδιά στο παιχνίδι, βλέπουμε ξανά και ξανά ότι επεξεργάζονται τις εντυπώσεις μέσω του παιχνιδιού. Στα παιχνίδια ρόλων αναπαράγονται όμορφες, ευχάριστες, αλλά και θλιβερές και τρομακτικές εμπειρίες. Αυτό που παίζει ένα παιδί έχει νόημα και σημασία γι' αυτό. Πρόκειται λιγότερο για την επίτευξη ενός συγκεκριμένου στόχου ή αποτελέσματος. Πολύ πιο σημαντική είναι η διαδικασία του παιχνιδιού και οι εμπειρίες που μπορούν να έχουν με τον εαυτό τους και με άλλα παιδιά μέσα από το παιχνίδι.
Η ομάδα παιχνιδιού μεικτής ηλικίας και μεικτού φύλου προσφέρει ένα ιδανικό αναπτυξιακό πλαίσιο για κοινωνική μάθηση. Γιατί όταν τα παιδιά παίζουν μαζί, πρέπει να υλοποιούνται διαφορετικές ιδέες παιχνιδιού. Για να γίνει αυτό, πρέπει να γίνουν συμφωνίες, να συμφωνηθούν κανόνες, να επιλυθούν συγκρούσεις και να διαπραγματευτούν πιθανές λύσεις. Οι ατομικές ανάγκες πρέπει να παραμεριστούν υπέρ μιας ιδέας παιχνιδιού και μιας ομάδας παιχνιδιού, ώστε να μπορέσει να αναπτυχθεί καθόλου το κοινό παιχνίδι. Τα παιδιά επιδιώκουν την κοινωνική σύνδεση. Θέλουν να ανήκουν σε μια ομάδα παιχνιδιού και αναπτύσσουν νέες συμπεριφορές και στρατηγικές που τους επιτρέπουν να ανήκουν. Το παιχνίδι ανοίγει το δρόμο προς τον εαυτό, αλλά και από τον εαυτό προς το εσύ προς το εμείς.
Τα παιδιά δημιουργούν τη δική τους πραγματικότητα μέσω του παιχνιδιού. Δεν υπάρχει κάτι αδύνατο - η ακμάζουσα φαντασία κάνει σχεδόν τα πάντα δυνατά. Η φαντασία, η δημιουργικότητα και το παιχνίδι είναι αδιανόητα το ένα χωρίς το άλλο. Οι δραστηριότητες παιχνιδιού των παιδιών είναι τόσο πολύπλοκες όσο και ευφάνταστες. Κατασκευάζονται συνεχώς από κοινού και εκ νέου. Κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού προκύπτουν συχνά προβλήματα που πρέπει να επιλυθούν. Η αναζήτηση λύσεων αποτελεί ουσιαστικό μέρος του παιχνιδιού. Αυτή η μάθηση μέσω της ανακάλυψης είναι μια ενεργή οικειοποίηση του κόσμου από μόνη της.
Το παιχνίδι είναι πολύ σημαντικό για τις φιλίες και τις διαπολιτισμικές και διαγλωσσικές επαφές. Ο παιδικός σταθμός είναι ένας χώρος βιωμένης κοινωνικοπολιτισμικής ποικιλομορφίας. Το κλειδί για τις συναντήσεις και τη συντροφικότητα είναι το παιχνίδι. Μέσα από το παιχνίδι, τα παιδιά αναπτύσσονται στον πολιτισμό τους και έρχονται σε επαφή μεταξύ τους μέσω του παιχνιδιού, γιατί στο παιχνίδι όλα τα παιδιά μιλούν την ίδια γλώσσα. Το άνοιγμα ενός παιδιού προς τους άλλους και το ενδιαφέρον του για νέα πράγματα ξεπερνά τα όρια και επιτρέπει την ανάπτυξη νέων μοτίβων σχέσεων.
Τα παιδιά έχουν δικαίωμα στον ελεύθερο χρόνο, την αναψυχή και το παιχνίδι. Αυτό το δικαίωμα στο παιχνίδι κατοχυρώνεται στο άρθρο 31 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού. Η Επιτροπή του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα του Παιδιού τονίζει ότι το παιχνίδι των παιδιών πρέπει να είναι ανεξάρτητο και να κατευθύνεται λιγότερο από τους ενήλικες. Είναι καθήκον των παιδικών σταθμών να επιτρέπουν στα παιδιά να παίζουν ανενόχλητα σε χώρους που προκαλούν ερεθίσματα - τόσο σε εσωτερικούς όσο και σε εξωτερικούς χώρους. Μια παιδαγωγική που προωθεί το παιχνίδι επιτρέπει στα κορίτσια και τα αγόρια να αναπτύξουν τις δεξιότητές τους στο παιχνίδι και επιτρέπει στους γονείς να συμμετέχουν στο πόσο καλά αναπτύσσονται τα παιδιά τους μέσω του παιχνιδιού.
Πρώτη δημοσίευση στο kindergarten heute 10/2017, σελ. 18-19
Το τεκμηριωμένο και προσανατολισμένο στην πράξη εγχειρίδιο της Margit Franz "Heute wieder nur gespielt - und dabei viel gelernt!" (Σήμερα παίζουμε ξανά - και μαθαίνουμε πολλά στην πορεία) εξηγεί τη σημασία του παιδικού παιχνιδιού. Υποστηρίζει τους παιδαγωγούς στο να παρουσιάσουν πειστικά τα τεράστια εκπαιδευτικά οφέλη μιας "παιδαγωγικής υπέρ του παιχνιδιού" στους γονείς και το κοινό.
Αγοράστε το βιβλίο
Η Margit Franz είναι εκπαιδευτικός, ειδικευμένη κοινωνική παιδαγωγός και ειδικευμένη παιδαγωγός. Διετέλεσε διευθύντρια ενός παιδικού σταθμού, βοηθός έρευνας στο Πανεπιστήμιο Εφαρμοσμένων Επιστημών του Darmstadt και εξειδικευμένη σύμβουλος εκπαίδευσης. Σήμερα εργάζεται ως ανεξάρτητη ειδική σύμβουλος, συγγραφέας και εκδότρια του "PRAXIS KITA".
Ιστοσελίδα του συγγραφέα